O tym innym hip-hopie
Płyty producenckie od zawsze cierpią na pewną bolączkę. Nie inaczej jest tym razem. A szkoda, bo podkłady Emade to poziom światowy.
Czytaj dalej „Emade „Album producencki” (+ skany „DosDedos”, „Fluid”, „Ślizg”)”
Płyt producenckich u nas niewiele, więc każdą warto sprawdzać. Czy warto potem do niej wracać? Skórysyn udowadnia, że niekoniecznie.
Czytaj dalej „Skórysyn „Pajęczyna Skórysyna””
Małe kroki reedycji wielkich płyt.
Jeśli miałbym zrobić listę najbardziej wyczekiwanych przeze mnie reedycji to jednym z najważniejszych tytułów byłby Świeży Materiał Waca. Wiadomo, jedna z najlepszych płyt w historii polskiego rapu, klasyk nie tylko warszawskich ulic, ale i album, który wzniósł rodzimy hip-hop na jeszcze wyższy level. Dzisiaj debiut pojawił się na streamingach. W końcu.
Czytaj dalej „Waco „Świeży Materiał””
W końcu biorę się podsumowanie 2019 roku. Kto był blisko finałowej dwudziestki?
Mamy początek lutego, a ja dopiero zabieram się za podsumowanie. Lista była w 90 proc. gotowa już pod koniec roku, ale wolałem jeszcze przeczekać. Nadrabiałem kilka zaległości, które wydawały mi się ciekawe. Jak się okazało – niepotrzebnie.
Czytaj dalej „Podsumowanie 2019: ci, którzy byli blisko”
Muzycznie to moja bajka, gorzej z rapem.
Okej, single na samym początku jakoś za bardzo mi nie siadły i do tej pory uważam, że są najsłabszymi numerami na Muzyce współczesnej (natomiast w ogólnej kategorii „wygrywa” auto tune Piernikowskiego…), ale powtórzę po raz kolejny – piękne te beaty, wszystko mi pasuje.
Czytaj dalej „Pezet „Muzyka współczesna””
Szybka piłka. Dwa winyle Sokoła, każdy po 32 zł.
Informację podesłał mi ziomeczek Maciek, więc to jemu musicie podziękować. A więc… Kto pierwszy, ten lepszy.
Czytaj dalej „Market #11: winyle Sokoła za 32 zł”Już oficjalnie. Są pierwsze szczegóły Polish Hip-Hop Festival 2019. I ja tam się cieszę.
Już oficjalnie. Są pierwsze szczegóły Polish Hip-Hop Festival 2019. I ja tam się cieszę. Czytaj dalej „Zapiski festiwalowe #5: nowe rozdanie”
Porozmawiajmy sobie trochę o jazzie, a w zasadzie „porozmawiajmy”, bo to będzie mój monolog i to raczej nie byle jaki, bo opisujący być może najciekawsze polskie pliki muzyczne, które wpadły w moje słoikowe ręce w ostatnich tygodniach. Czytaj dalej „Karmelowe miasto jazzu i słodkości. Puzzle Mixtape – recenzja”
Przemyślenia na temat Audioriver zapewne zostawię jeszcze w tym tygodniu, ale na razie muszę się skupić na tych z innego płockiego festiwalu, bo dają chyba więcej do myślenia. Czytaj dalej „10 wniosków po Polish Hip-Hop TV Festival w Płocku”
Tytuł posta nie jest przypadkowy i nie mam tu na myśli fragmentu tekstu jednego z moich ukochanych zespołów (tak, Papa Dance to jeden z moich ukochanym zespołów).
Właśnie teraz słucham sobie nowej płyty Otsochodzi i nasuwają mi się pewne refleksje. Spowodował je… sam Asfalt Records. O co chodzi jak raper? #vnm
Czytaj dalej „Maxi singiel krótko trwa, piękny sound znika jak wiatr”
