W zasadzie to nie wiem co miałem dzisiaj napisać, bo temat wyleciał mi z głowy.
Wychodząc jednak naprzeciw własnym oczekiwaniom (nienawidzę tego zwrotu) – nagle zostałem oświecony. Przypomniałem sobie o czymś. Każdy porządny chłopak lubi złoczyńców.
Czytaj dalej „Złoczyńcy, lamusie”
Oj, to nie jest i nie będzie to recenzja, bo nie w tym rzecz. Warto jednak sobie przypomnieć to, co się stało jakieś 15 lat temu. Powyższe zdjęcie już dużo przecież podpowiada czego można się spodziewać. Czytaj dalej „Rap pod napięciem”
Mocno nastawiłem się na ten projekt Krime’a i Plash One’a, ale była to też rzecz, do której podchodziłem z małymi obawami. Dance or die, co wybrać z dwojga… złego? Czytaj dalej „Boogie down. Stuck in (E)motions – recenzja”
Styczeń. Czas podsumowań minionego roku, wyjazd do Poznania, cudowny mecz Tottenhamu z Chelsea, powracający co i rusz Far Cry 4. Gdzieś w gąszczu obowiązków i przyjemności dostaje maila z treścią, która jasno sugeruje, że warto sprawdzić jeden singiel. Aha. Czytaj dalej „Sarkazm ze słuchaczy. Syn Słońca – recenzja”
Są polskie recenzje, które dają sporo do myślenia i interpretacji. Nie inaczej jest z Ghostpoetem. Czytaj dalej „Kulbritania. Shedding Skin – recenzja”
