Co jak co, ale ja uwielbiam po prostu do nich wracać. I nader często to robię. Czasami odnoszę wrażenie, że za często.
O najnowszym dziele kolesi z Nowej Zelandii (podobno piękny kraj, mam zamiar kiedyś się wybrać na wycieczkę, ale wiecie jak to jest) pisałem całkiem niedawno. Wystawiłem oczywiście pochlebną ocenę, bo jakżeby inaczej? Z debiutem jest podobnie, a nawet lepiej.
Czytaj dalej „Electric Wire Hustle „Electric Wire Hustle””
Cofnijmy się wstecz… Źle, tak się nie mówi, a już na pewno nie pisze. Przenieśmy się do czasów, które są nazywane złotymi w polskim rapie.
Czytaj dalej „Słucham ciszy”
Nie wiedziałem jak zatytułować ten post, ale w każdym razie musiałem to napisać. Bo lubię trochę buców, a Noel jest w czołówce. Buców, i tych co lubię. Czytaj dalej „Wysokie latanie średnich lotów”
Pojawiło się u nas ostatnio dużo projektów, które warto było wesprzeć. Jak wiecie swoje pieniądze poświęciłem na reaktywację „Secret Service”, o czym pisałem i dzieliłem się wrażeniami tutaj. Czas na kolejny projekt, na którego powstanie rzuciłem skromną kwotę. „M/I” wpadł w moje ręce kilka dni temu. Problemy są takie same, ale… No dobra, nie tak do końca. Czytaj dalej „Jak się to czyta?”
Jednym z największych zakupowych błędów 2012 roku było to, że nie kupiłem Niedopowiedzeń Czarnego w preorderze z dodatkowym CD. Do tej pory nie wiem jaki jest poziom bonusowego krążka. Żeby sytuacja się nie powtórzyła, złożyłem zamówienie przedpremierowe na Nokturny i Demony. Nie wiem czy była to dobra decyzja…
Czytaj dalej „Szatan mnie trochę opętał. Nokturny i Demony – recenzja”
