Karol Guaguo „Pełny przepływ”

Super muzyka dla bogatych ludzi, bo kto normalny w 2025 roku kupi sobie mp3 za 50 zł? Słuchaj, Guaguo — nie tędy droga.

Cieszę się, że artyści monetyzują swoją twórczość, ale czasami nie rozumiem niektórych ich decyzji. Bo 5 dyszek, a od takiej ceny startuje Pełny przepływ, za cyfrę to dziwny ruch. Na Spotify nie widziałem, na YouTube też, ale przynajmniej da się tego posłuchać na Bandcamp. I cholera warto.

Rap jest raczej z rejonów średniej krajowej – bez żadnej wybijającej się linijki, ale też bez momentów powodujących grymas na twarzy. Pełen sukces. Jak niewiele do szczęścia nawijaczom potrzeba, prawda? Wpada Olszak, połówka Litost (cały czas wracam do tej produkcji), w świetnym wyspiarskim „Blueprints”, jest niedoceniony JupiJej, który urozmaica „Wachlarz 360”. Rymy okej, rap dla rapu z ziomalskimi opowieściami, bez przesłania (bo na co to komu?), za to z solidnymi refrenami. Jednak prawdziwa bomba, serio, to muzyka, bo w tych szesnastu indeksach dzieje się więcej niż w kilku dyskografiach.

Undadasea vibe, logiczne. Często jest klasycznie (piękne w zestawie „Wachlarz 360” czy „Oda-Do-Mado” i „Joshuany 1 & 2”, które przywołują na myśl De La Soul z wysokości Stakes is High albo Art Official Intelligence: Mosaic Thump), ale kiedy trzeba wyjść poza schemat, to proszę bardzo – jest z czego wybierać. Sporo dobroci w tym zakresie. Letni chilloucik znad polskiego morza w postaci „Luuz & Stress” i „Perlage”, klubowy „Karol a nie Mariusz”, funkujący „PKN Duel” z Konstantym Kostką.

Kiedyś trójmiejska scena w muzyce alternatywnej naprawdę rządziła, hip-hopowcom to nie grozi (sorry, Kizo), ale na szczęście są jeszcze projekty, które pozwalają wierzyć, że coś ciekawego się tam dzieje. Pełny przepływ to chłodny powiew z Bałtyku, ale też absurdalnie gorące wakacje. A że drogie? Cóż, płać i płacz.