Bryndal/Eklektik „Ile trzeba było tęsknić mixtape vol.1”

Czarny koń 2020 dla wszystkich dobrych ziomków. Trochę przemilczany, ale co to zmienia?

„JuNouMi wraca na dobre”. I dobrze, bo od razu rzucają materiał, który przypomina wszystko, co najlepsze w polskim podziemiu.

Czytaj dalej „Bryndal/Eklektik „Ile trzeba było tęsknić mixtape vol.1””

Prykson Fisk „K02M02 (I Need Space)”

Intergalaktyczna podróż w upalonej przestrzeni.

Pamiętam jak kilka lat temu Taco Hemingway wysłał mi maila z podziękowaniem za recenzję Trójkąta Warszawskiego. Był to pierwszy tekst, który w mniejszym bądź większym stopniu promował EP-kę. Jak to się wszystko później potoczyło, wszyscy wiedzą doskonale. Dlaczego o tym wspominam?

Czytaj dalej „Prykson Fisk „K02M02 (I Need Space)””

Podsumowanie 2018 roku: intro

W końcu. Spokojnie mogę podsumować miniony rok.

W końcu. Spokojnie mogę podsumować miniony rok. Czytaj dalej „Podsumowanie 2018 roku: intro”

Etniczne Stones Throw w polskim wydaniu

Syd, nowa płyta Moo Latte, niespodziewanie dystansuje nie tylko rodzimą konkurencję.

Syd, nowa płyta Moo Latte, niespodziewanie dystansuje nie tylko rodzimą konkurencję. Czytaj dalej „Etniczne Stones Throw w polskim wydaniu”

Adi Nowak: „Kosh” miał być z założenia dość infantylny

Poznański raper opowiada o zmianach, singlu z Dziarmą i spotkaniu barvinsky’ego.

Adi Nowak. Chyba nie ma drugiego rapera, który by tak bardzo polaryzował moich znajomych. Jedni cenią go tylko za EP-kę, która doczekała się „asfaltowego” wydania, drudzy za etap od Ćvir w górę. Mało kto na poważnie bierze tak dobry materiał, jakim był (i nadal przecież jest!) VR, który jest na naszej rodzimej scenie unikatem i broni się niemalże pod każdym względem. Na blogu wspominałem o nim tylko raz, konkretnie w podsumowaniu 2016 roku, kiedy to zostawił świetną zwrotkę u Michała Tomasika w „Allergenie”, jeden z albumów recenzowałem na Interii, teraz przyszedł czas na krótką rozmowę.

Czytaj dalej „Adi Nowak: „Kosh” miał być z założenia dość infantylny”