Dwanaście miesięcy ze spoko albumami, na których były numery wybitne. I nic więcej. Tak zapamiętam 2023 rok w rapie.
Czytaj dalej „20 ulubionych albumów 2023 roku plus dwa dodatkowe. I jeden kawałek”
„Kurs na lotnisko — lecę do Peru, lecę do Peru, lecę do Peru”. A w zasadzie to Lima z dobrodziejstwem funkowego inwentarza zawitała do mnie.
Czytaj dalej „Decó „BLE Vol. 7 – Peru Edition””
„Jestem fanem cypherów, a nie kółek adoracji”.
Mało jest tak przewidywalnych, a zarazem ciągle trzymających poziom hip-hopowców jak Decó. Tym razem nie Szpilersi, mimo że i miejsce dla Sad Mana się znalazło, a Spec Mario Bros z Mariem na beacie.
Czytaj dalej „Spec Mario Bros „One””
Są na tym świecie płyty, które podobno nie śnią się młodym klerykom. Kim są ci młodzi klerycy i jakiś płyt słuchają? Ja tego nie wiem, a w zasadzie w ogóle mnie to nie interesuje, ale są też płyty i single, o których nie śniłem w ogóle. Koniec końców okazało się, że trafiły dość wysoko na moją listę i będę starał się w pewien sposób ich wybronić. A w zasadzie po co miałbym to robić, skoro to moja lista?
Czytaj dalej „Podsumowanie 2016: 50-31”
To, że polska scena jest do bólu nudna chyba przekonywać nie muszę, no chyba że kogoś pasjonują historie rodem z „Życia na Gorąco”, no bo jak można nazwać ostatnie rewelacje dotyczące niejakiego Sentino i jemu podobnych, ekhm, artystów. Zdarzają się jednak perełki, o których się nie mówi. Szkoda. Czytaj dalej „Oldschoolowe majstry. Funky Fachowcy – recenzja”
