Byłem jednym z nielicznych, którzy nie czekali na ten album. Jaki wstyd…
Tutaj wszystko się zgadza. Jest rasowy MC, goście wypadają więcej niż solidnie, beaty bujają aż miło. Jednak do miana klasyka jak dla mnie trochę brakuje, chociaż… czy ktoś tego oczekiwał? Może, ja na pewno nie, ale cieszę się, że Ero dał mi album, którego znaczna część zostanie ze mną na lata.
Czytaj dalej „Ero „Elwis Picasso””
Muzycznie to moja bajka, gorzej z rapem.
Okej, single na samym początku jakoś za bardzo mi nie siadły i do tej pory uważam, że są najsłabszymi numerami na Muzyce współczesnej (natomiast w ogólnej kategorii „wygrywa” auto tune Piernikowskiego…), ale powtórzę po raz kolejny – piękne te beaty, wszystko mi pasuje.
Czytaj dalej „Pezet „Muzyka współczesna””
Obfitujący w premiery wrzesień już się skończył. Co po nim?
Październik też zapowiada się ciekawie, a pierwszą wielką produkcją w tym miesiącu jest debiut Ero.
Czytaj dalej „Rap na chacie #14: dwie dekady czekania”
Mocnych premier września ciąg dalszy.
Wspominaliśmy wcześniej, że wrzesień jest jednym z najmocniejszych miesięcy roku pod względem wydawniczym. Czas na kolejne głośne produkcje. Tym razem omawiamy albumy BonSoul, KęKego oraz wysyp projektów Matheo.
Czytaj dalej „Rap na chacie #13: trueschool i nowoczesne bangery”
Muzyka końca lata.
Klasowego downtempo nigdy za wiele, zwłaszcza jeśli jest w nim sporo PRL-owej nostalgii. Tutaj idealnie wstrzela się Powoli, które całościowo jest na niewiele niższym poziomie niż zeszłoroczny, pejzażowy Ostatni Dzień Lata. Ba, jest moment, kiedy jeden numer bije wszystko, co dotychczas słyszałem od Jaromira – „Pronto” – i sprawia, że lato odchodzi trochę wolniej.
Czytaj dalej „Jaromir Kamiński „Powoli””